Een aanzoek gaat niet altijd zoals je zou verwachten

Schat ik zag laatst een filmpje waarin een man zijn vriendin ten huwelijk vroeg. Ze stonden op een steiger en toen heeft hij met zijn suffe hoofd door de zenuwen de verlovingsring in het water laten vallen. Oef dat is wel heel pijnlijk beaam je, gelukkig heb jij mij gevraagd op vaste grond bij de manege. Ja dat weet ik nog wel zegt je man dromerig. ik was er helemaal niet op voorbereid zeg je quasi boos, ik was zweterig van het rijden en had nog geen kans gehad om me te douchen en om te kleden. Maar vond je het wel leuk? vraagt je man voorzichtig. Je lacht en zegt het was perfect. Je man begint helemaal te gloeien want hij was toendertijd natuurlijk doodzenuwachtig en erg opgelucht toen hij een positieve reactie kreeg.

Fases van een relatie

Er is gewoon vier jaar voorbij gegaan sinds die tijd. Je kunt het bijna niet bevatten. De relatie is natuurlijk wel veranderd maar het voelt nog steeds heel goed. Je weet nog hoe zenuwachtig je was toen jullie gingen samenwonen want dat was de eerste grote stap in de prille relatie. Toen dit zonder al teveel kleerscheuren verliep begonnen jullie over trouwen te praten. En inderdaad je huwelijksaanzoek was apart en toch recht uit het hart. Je zei volmondig ja en hebt daarna vrij snel vriendinnen en familie gebeld. je geniet van de herinnering en hoopt dat jullie samen oud worden. Of jullie ook kinderen willen moet nog besproken worden maar je denkt dat dat er wel van komt. Je hoopt moeder te worden en het ouderschap te kunnen ervaren.

Verwachtingsvol

Een halfjaar later voel je je op een ochtend nogal beroerd en je zoekt in je agenda wanneer je voor het laatst ongesteld was. Oh jee dat is al even geleden, snel ga je naar de drogist om een test te kopen. Die vijf minuten zijn de langste uit je leven maar uiteindelijk zie je de uitslag. Positief… Je bent blij en angstig tegelijk en besluit het je man persoonlijk te vertellen. Je vindt het lastig om zijn reactie in te schatten aangezien jullie het nooit serieus over kinderen krijgen hebben gehad. Als je man dan eindelijk uit zijn werk komt, merkt hij meteen dat je anders reageert. Met horten en stoten komt het verhaal eruit en dan is het even stil. Nadat er voor je gevoel een eeuwigheid is verstreken besluit je je man aan te kijken. Je hebt hem nog nooit zo blij zien kijken en hij geeft je een stevige knuffel. Dit had je niet verwacht en je staat jezelf toe om echt te genieten van het moment en je langzaam te gaan voorbereiden op wat komen gaat.

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *